Director : Danny Boyle
Year : 2013
James McAvoy'la Rosario Dawson'ı eşlestirmek hangi akla hizmettir bilinmez ancak ortada büyük bir uyuşmazlık söz konusu. Rosario Dawson filmdeki en parlak performansı sergilese de kimyası ve dış görünümü yüzünden filmde eğreti duruyor. Bu nedenle yaşadıkları ve kurdugu ilişkiler de pek mantıklı gelmiyor.
Danny Boyle gene ''orijinal gözüken'' bir script yazdırmayı başarmış. Bu yüzdendir ki filmin ilk yarısı sona erdiğinde içimde büyük umutlar çoktan yeşermişti. Unutulmaz bir deneyim yasşyacağımı düşünüyordum ki filmin ikinci yarısına Rosario Dawson için yazılan saçma karakter ve gereksiz yere twist'ler deneyip ''herkesleşmeye'' çalışan senaryo damga vurdu. Bu durum umutlarımı soldurdu. Büyük beklentilerimi karşılıkksız bıraktı. Az da olsa hayal kırıklıgı yaşattı. Çok daha iyi bir sonuç alabilecekken gittikçe kötüye gidilmesini kabul edemiyorum.
Kisa süre de olsa 2 kere karşımıza çıkan Rosario Dawson'ın female frontal nudity sahneleri olmasa da olabilirmiş. Filme yalnızca edebiyatta da pek sevmedigim ''gereksiz derinlik'' katıyor. Bunu ''Sabahlari yeşil çay içmeyi severdi.'' ya da ''Dişlerini günde 9 defa fiıçalardı.'' seklinde de yapabilirmiş. Yani oraya her şeyi koyabilirmiş. Shaved fetish; filmle alakasız, yersiz bir betimleme olmuş.
Paranızın hakkını sonuna kadar veren Trance'in en unutulmaz özelliği hiç süphesiz tüylerimi diken diken eden soundtrack'leriydi. Görüntü ve müzik, hareket ve vurgu daha iyi sevişemezdi. Rick Smith'e yaşattıgı kulak orgazmı için teşekkür ediyorum.
* Casting, Acting : 6.5
* Script : 7
* Directing, Aura : 9
* Ease of Viewing : 8
* Naked Eye : 7.5
7.6
