Director : Christopher Nolan
Year : 2012
Film beynimi ikiye bölmüş durumda. Çok etkilendiğim özelliklerinin yanında gerçekten berbat bulduğum özellikleri de mevcut. Bu durum bölüm bölüm incelesem de değişmiyor ve içinden çıkılmaz bir hal alıyor.
Senaryodaki çatışmalar ve filmin ortalarında verilen, örneklerine rastlanmamış çaresizlik hissi ağzımı sulandırsa da film boyunca o kadar şey takıldı ki kafama anlatamam. Öykü, içinde zilyon tane açık barındırıyor. Wayne'in parasız pulsuz prison olayını spoiler vermeden geçeyim de atom bombası be bu! Elbette düştüğü yerden çok çevresine zarar verir. Nasıl bir mantıktır hayret. Ayrıca film boyunca Catwoman'ın ve Oscar ödüllü Cotillard'ın Bruce Wayne'le öpüşüp, sevişmelerini anlayamadım. Canı sıkılan Bruce Wayne'i öpüyor da altında hiçbir duygusallık, anlam yok. Sürekli karşımıza çıkan ''Seni öldürürdüm ama acı çekmen daha hoş.'' mantığı beni çok yordu. Hayır madem ölmeyecek ve filmin bitmesine daha çok süre var şunu 15 kere yapmaya gerek yok, öyle değil mi. Herkes birbirine ufak tefek zararlar, kesikler vermek istiyor ama figüranları üçe bölüp kanlarıyla yıkanıyor. Özetle Jonathan Nolan'ın ilk defa sınıfta kaldığını hissettim Dark Knight Rises'da. Diğer konuları eleştirmiyorum çünkü artık bu Batman olmaktan çıktı ve Nolan'ların Dark Knight'ı oldu. Keyiflerine göre yazar, kurgular ve hayata geçirebilirler.
Anne Hathaway'i pek sevmesem de filmde Bane karakteriyle beraber en çok ilgimi çeken isimler oldular. Evimizin masum kızı olmaktan çıkan oyuncu femme fatale bir havaya bürünmüş ve sarkastik tavırlarıyla bir filmlik de olsa gönlümü kazanmayı başarmıştır.
3 saat boyunca izleyiciyi sıkmadan istediklerini anlatmak her ne kadar zor olsa da The Dark Knight Rises ile beraber Chris Nolan'ın ve kardeşinin hep ileriye giden şöhreti ve yeteneği ilk defa geriye gitmiştir. Yönetmen koltuğunda Chris Nolan yazmasaydı iyi olacaktı ama Chris Nolan yazdığına göre vasat bir film.
* Casting, Acting : 9
* Script : 5
* Directing, Aura : 8
* Ease of Viewing : 8
* Naked Eye : 8
7.6
