Genre : Drama, MusicDirector : Cameron Crowe
Year : 2000
Her zaman olduğu gibi theatrical cut'ından 40 dakika daha uzun olan versiyonunu izlemeyi tercih ettim. 3 saat süren filmde 70'lerin rock gruplarına konuk oluyorsunuz. Cameron Crowe'un bu iş için fazla naif kaldığını düşünüyorum. Anlatım diline bakılırsa da film fazla masum gözüküyor. Almost Famous, 2. Dünya Savaşı'nda geçen bir aşkı konu ederken hiç çatışma görüntüsü vermemekle eş kafa yapısına sahip. Anlatmak istediği aslında rock müzik, konserler ve eğlenceli partiler değil. Anlatmak istediği ablası ve annesiyle yaşayan bir ergenin hayatla tanışıp, olgunlaşması. Durum böyle olunca 3 saat boyunca R-rated hiçbir şey görmüyorsunuz.
Yazdığı senaryo ile Oscar heykelciğini evine götüren Crowe ana hatlar ve başrol William Miller üzerinde o kadar yoğunlaşmış ki Russell ve Penny Lane karakterlerinin her hareketi anlamsız ve tahmin edilemez halde bırakılmış. Karakter gelişimi konusunda zayıf kalan bu ''Oscar'lı senaryo'' Rolling Stone Magazine için yazı hazırlayan bir ergenin ''bittiği iddia edilen'' rock camiasıyla geçirdiği günlerden çok bir köyde besicilik yapan Ahmet Efendi'nin oğlu Russell ile sulak yerlerde büyüyüp o köye gelen Penny Lane'in anlaşmazlıklarını gözlemleyen ''bebek yüzlü'' Hamza'nın hikayesi gibi. Sürekli telefona sarılan meraklı anneyi, araba sahnesindeki yaş muhabbetini ve biraz kılişe olsa da uçak sahnesini bir kenara bırakırsak filmin sizi alarma geçirecek başka hiçbir karesi bulunmuyor. Profesörüm diyen anne bile bir akademisyenden başka her şeye benziyor. Philip Seymour Hoffman ve ''Earl Hickey'' hariç oyuncu kadrosunun tamamı hatalı casting kurbanı olsa da yine de ellerinden geleni yapmışlar. Beğendiğim Zooey Deschanel ve nefret ettiğim Kate Hudson ikilisi hariç. İkisi de filmin canına okumuş.
Almost Famous, tamamı konserlerde geçse de içinde neredeyse hiç müzik barındırmayan, 20 yaş altı ergenlere yönelik yumuşacık bir film.
* Casting, Acting : 5.5
* Script : 6
* Directing, Aura : 6.5
* Ease of Viewing : 7.5
* Naked Eye : 6
6.3
